Iedereen is een bidmanager… “Maar de meesten houden het maar 3 jaar vol”, “Er is geen opleiding voor”, “Je moet fantastisch kunnen schrijven”, kortom proposalpopulisme avant la lettre.
Probleemloos aan te vullen met meer verlichte wijsheden als; “De accountmanager is verantwoordelijk voor al het voorwerk bij een RFP”, “Je moet een RFP goed lezen” (no shit), “Ja, maar dit is een aanbesteding dus je mag niets” (en meer aanbestedingskolderitis) of het normaliseren van minder dan 50% winratio. De experts op het podium van proposalpopulisme zorgen hiermee voor een opzettelijke cultivering van eigen onwetendheid en, erger, een dystoptisch beeld van een fenomenaal vakgebied.
Waarom Bid- & proposalmanagement nu zo geweldig is
Hoeveel aantrekkelijker, leuker en uitdagender is het vak van Bidmanager nog te maken? Ik besef dat ik lichtjes bevooroordeeld ben maar wat is het een toptijd om nu Bidmanager te zijn! Volgens mij is er nooit een mooiere tijd geweest om een carrière te hebben/starten in bid-& proposalmanagement. Negeer alle dwaallichten en louter je in de bron van best practices.
- Een kekke laptop vol met templates en designsoftware, toegang tot tekstbibliotheken en procesbewakingsprogramma’s, ergonomisch stoeltje en frappuccinootje binnen handbereik, de basics zijn voor de gemiddelde Bidmanager behoorlijk op orde. In de ProposalBenchmark van Strategic Proposals is dit dan ook de categorie waarin de afgelopen jaren het meeste vooruitgang in is geboekt. Zat je vroeger eindeloos op je te trage pc met je te kleine schermpje te fröbelen om dat document nog enigszins toonbaar te krijgen, tegenwoordig oogt je proposal dankzij plug & play-software het al snel professioneel. Technologie zorgt er letterlijk voor dat iedereen die een Bidmanager wil zijn de mogelijkheid heeft om zonder veel achtergrond en een paar YouTube-tutorials een proposal te fabriceren.
- Op dat gebied ziet de toekomst er zelfs nog zonniger uit. Wie herkent niet de leegte in het eigen geheugen bij een déjà-vu vraag van de klant? Waar heb ik dat antwoord eerder gegeven? Volgens mij hadden we dat briljant beargumenteerd in een eerdere aanbieding? Dit was toch al eens helemaal uitgewerkt door pre-sales? Kostbare uren verspild aan zoeken naar oud maar toepasselijk materiaal. Voor sommige onder ons is het helaas nog de dagelijkse gang van zaken, voor velen die inmiddels over een praktische knowledge base beschikken alleen nog een nare herinnering. Maar straks voor ons allen waarschijnlijk alleen nog een vage herinnering. Doorontwikkelde AI-oplossingen bieden in no-time stijlvaste basisteksten. Het behang waar we onze proposalstrategie in kunnen verwerken en verrijken.
- Hoewel sommige radicale aanbestedings-aficionados graag benadrukken dat regels en jurisprudentie zorgen voor objectiviteit en onpartijdigheid weet de bid- & proposalprofessional dat deze malligheid juist een creatieve uitdaging is. Voorkeuren en beïnvloeding zijn misschien te minimaliseren maar nooit uit te sluiten. Voor de creatieve denkers onder de bidmanagers een speeltuin met onuitputtelijke mogelijkheden. Was jaren geleden de transformatie van stockmateriaal naar toepasselijk en aanvullend beeldmateriaal al een hele stap, nu hebben we een reuzesprong gemaakt met alle audio-, video-, neuromarketing-technieken en designimpulsen. Regels zijn er nauwelijks en best practices zijn er volop.
Het is een greep uit het huidige werkgeluk (waarbij ‘werk’ hopelijk helemaal niet als werk voelt) en dan hebben we nog niet eens het aanzien van de bidmanager, de integrale positie van bidmanagement in de organisatie of de strategische importantie besproken. Jaloersmakende omstandigheden voor de eerste bid-brontosaurussen die nog steeds erkenning zoeken voor de barre omstandigheden waarin zij hun winnende pareltjes moesten opstellen. (Bid-brontosaurus is de generatie die weet hoe pijnlijk het is om van de “A-toets“ op je typemachine af te schieten met je pink).
De generatie die de lat heeft gelegd, die best practices heeft geïntroduceerd en het raamwerk van een vakgebied heeft voorbereid. En die uit eigen ervaring weet dat ‘in een functie rollen’ geen garantie voor continue kwaliteit is en dat niet iedereen zomaar een Bidmanager is, omdat die functietitel op je geplakt is.
Nee, niet iedereen is een Bidmanager
Geen mooiere tijd om Bidmanager te zijn maar wanneer je deze euforische staat wil behouden ontkom je er niet aan om een lat te leggen. Een basis vast te stellen. Om licht zinloos verbaal geweld over eigenbelang naar ondergetekende te voorkomen, zal ik niet over verkrijgen van bewezen kennis via training en opleiding beginnen, maar over ervaring.
Stel je staat aan het begin van je carrière, je hebt geen relevante werkervaring in een commerciële omgeving en je bent gevallen voor de vacature van Bidmanager waarin je verantwoordelijk wordt voor het binnenhalen van de grootste contracten en met het team op woensdag Thais eet (geloof me, dit stond echt in een vacature). Je krijgt een mentor die zelf in de afgelopen 4 jaar met vallen en opstaan ervaring opgedaan en met hulp van wat Youtube-video’s fasttrack je jezelf naar een werkbaar niveau. Immers, de maatstaf voor kwaliteit ligt op het niveau van iemand met 4 jaar ervaring .
Maar dan. De organisatie heeft zich ook niet echt verdiept in het ontwikkelen en doorgroeien van bidmanagers en na 2 jaar heb je het wel gezien en ga je iets heel anders doen. Natuurlijk werk je nog een nieuwe Bidmanager in. De lat van kwaliteit ligt voor de nieuwe Bidmanager dus op het niveau van iemand met 2 jaar ervaring. Wat blijft er nog over aan relevante kennis als na 2 jaar hetzelfde scenario zich weer afspeelt? Ervaring verwatert nogal snel.
Ervaring als maatstaf voor kwaliteit en potentieel werkgeluk is zelfs met de Malcolm Gladwell definitie (die van die 10.000 uur voordat je een expert bent) dus nogal rekkelijk.
Daarom is in deze zonnige tijden voor bid- & proposalmanagement proposalpopulisme de enige schaduwkant. De groei van een niche is nu eenmaal stukken makkelijker wanneer een bewezen theoretische en praktische waarheid (best practice) wordt geaccepteerd als waarheid. Het is zonde wanneer offerte-sjamanen zorgen voor vertraging van de groei (en genot) van een fantastisch vakgebied.
Mijn pleidooi is dan ook om bewezen kennis te omarmen, jezelf en je organisatie ermee te verrijken. Aan het eind van de dag denk ik dat er geen mooier moment is dan nu om binnen het vakgebied van bid- & proposalmanagement werkzaam te zijn en zetten we de exponentiële renaissance van best practices krijgen binnen organisaties en bij bidmanagers nog nadrukkelijker in gang.
